عیالم نوهی حوا بودست
کلاه آدمی را او ربودست
چه دانی درد این بیچاره را تو
ببینی تا کجایم پر ز دودست
اگر یک وقت بحثش را کشم پیش
خدا داند کیلومتری ز رودست!
سخن کمکم کشیده چون دوپهلو
حقایق قسمتی از طنز بودست
نمیدانم قضاوت مشکل است دوست
همه سرچشمههایم آلودست